Latica pocałowała mnie. Wyraźnie była szczęśliwa, ja zresztą również. Kochałem ją nad życie, byłem w 100% przekonany, że będzie tak zawsze.
- Kocham Cię. - szepnąłem jej do ucha.
- Wiem. - uśmiechnęła się szeroko.
Usłyszałem w jej myślach, to, że zastanawiała się, czy by się zgodziła, gdybym zapytał ją o partnerstwo... Jednak odpowiedzi nie udało mi się wychwycisz.
- Zastanawiasz się? - spytałem.
- Wynocha z moich myśli! - udała zdenerowowaną, po czym uśmeichnęła się. Odwzajemniłem uśmiech.
Latica? XD Brak weny ;-;
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz